فرآیند بسمر و صنعت فولاد

​روند BESSEMER

فرآیند بسمر

روند بسمر، اولین روش برای ساخت فولاد در مقدار زیاد و ارزان بود که در اوایل دهه 1850 نیز توسعه یافت. این روش نام خود را از مهندس انگلیسی هنری بسمر (1813-1898) که مخترع این روش بود گرفته است. این روش در سال 1857 توسط ویلیام کلی ثبت اختراع دریافت کرد و به طور مستقل در ایالات متحده امریکا توسعه پیدا کرد.

 بسمر و کلی، آهن خام مذاب را با تزریق هوا آزمایش کردند. اکسیژن موجود در هوا باعث پاکسازی آهن خام از آلودگی هایی مثل سیلیکون و کربن شده و آهن مذاب خام را به فولاد مذاب شده تبدیل کرد. پس از دمیدن هوا برای از بین بردن ناخالصی ها، مقادیر دقیقی از کربن و سایر فلزات به آن اضافه می شود تا خصوصیات نوع فولاد موردنظر به آن داده شود. سپس در این روش، فولاد مذاب شده را به قالب می ریزند.

 

 در سال 1864 این فرآیند موفق شد به صنعت فولاد ایالات متحده وارد شود و بهبود یابد.

 یعنی آلیاژهایی برای کمک کردن به تصفیه فلز به فرآیند اضافه شد. طی دو دهه آینده این روش برای تولید بیش از 90 درصد فولاد ایالات متحده استفاده شده و سرانجام در سرتاسر جهان فراگیر شد.

 اواسط دهه 1800 در شبه جزیره فوقانی میشیگان، در امتداد دریاچه سوپریور ذخایر غنی سنگ آهن کشف شد و به واسطه این کشف مواد معدنی و نوآوری فرآیند بسمر صنعت پررونق فولاد در ایالات متحده شکل گرفت. بازار استفاده از فولاد بسیار رشد کرده بود؛ زیرا شرکت راه آهن برای ساخت ریل های قطار به آهن زیادی نیاز داشت و صنعت نوپای ساخت اتومبیل نیز از فولاد برای ساخت ماشین هایش استفاده می کرد. در نتیجه تولید سالانه فولاد ایالات متحده آمریکا بین سالهای 1880 الی 1910 با افزایش 20 برابری روبرو شد.

اندرو کارنگی (1835-1919) یکی از رهبران اولیه صنعت بود. کارنگی در سال 1873 اولین کارخانه تولید فولاد را در برادوک پنسیلوانیا تاسیس کرد. وی در سال 1901 این کارخانه و سایر کارخانه های تولید فولاد خود را به شرکت ایالات متحده آمریکا فروخت که بعدها به عنوان شرکت USX که بزرگترین شرکت تولید کننده فولاد در آمریکا شناخته شد. اما روش بسمر تا بعد از جنگ جهانی دوم (1939-1945) نیز همچنان مورد استفاده قرار می گرفت. اگرچه روش تصفیه قلب باز به تدریج جایگزین آن شد.